Uwe is onze expert als het gaat om de professionele vernietiging van klassieke Vespa onderdelen. Hij wantrouwt iedereen die doet alsof hij van autorijden houdt.
De snelweg is volgens hem ook de beste plek om een scooter op een soortspecifieke manier te verplaatsen. Verkeerslichten zijn ook goed. Er is geen betere manier om je eigen reactietijd en wheelies-vaardigheden te trainen.
Verkeersopstopping is niet zo goed. Met de auto. Waarom mensen zich daar vrijwillig opsluiten en er daarna over gaan klagen zal hem zeker nooit aannemelijk zijn. Een rijstijl die meer Indisch genoemd mag worden is dan ook zijn passie.
Alle onderdelen die we in eigen huis ontwikkelen voor de klassieke voertuigen van Pontendera vinden dan ook meestal eerst hun weg naar zijn scooters. Alleen onderdelen die zijn dagelijkse martelingen blijvend weerstaan, worden in het leveringsprogramma opgenomen. Hij heeft in principe alleen zijn mobiele telefoon om rijgegevens te meten. Volgens hem is een simkaart alleen voor ADAC-leden.
Als het op weg naar het werk kapot gaat, is dat gewoon een straf voor slecht neuken.
In de Vespa LargeframeUwe voelt zich hier helemaal thuis, daarom behoren een GT125 (1967) in de zomer en een nogal misvormde PX uit '82 in de winter tot zijn favoriete vervoersmiddelen. Een originele Smallframe (90 racers) wacht nog op de eerste kilometers. Een SKR125 rijpt uit tot een klassieker in een garagehoek. Maar ook gedachten aan een Cosa worden met het ouder worden steeds belangrijker.