SCK TWIN Sprinter op de Nitrolympics op Hockenheimring

Scooter Center Sprinter op de Nitrolympics in Hockenheim

Allereerst: het werk aan de tweeling heeft zijn vruchten afgeworpen: 11,937sec en 168,35 km/u, Wauw! Dat is slechts 0,037 seconden (!!!) achter het wereldrecord

Net op tijd voor hen Nitrolympix op de Hockenheimring op 16./17. Augustus hebben we de onze twee cilinders kunnen afronden. De eerste keer, slechts ruw gecoördineerd, was hij onderweg tijdens de DSSC Stage 6 Team Meeting in Rothenburg.

Om de twin iets te kunnen afstellen hebben onze chauffeur Andi en ik donderdag snel besloten om naar een geschikte testroute te gaan (vliegveld MZH). Zie video's en foto's.

Tijdens de testritten bleek dat de aandrijving niet echt werkte zoals ik me voorstel en dat er zeker geen toptijden te behalen zijn. Dus terug naar de testbank om nog een paar seconden te zoeken. Bij het opwarmen op de P4-testbank liep de rechtercilinder ineens vast.
Super goed! de aan Donderdagavond om 18 uur., waar we de volgende ochtend om 7 uur 'slechts' naar Hockenheim wilden vertrekken.

Dus werd er een nachtdienst aangekondigd. Het probleem was snel gevonden en verholpen.

Nadat de motor weer in elkaar zat, was er weer geen tijd om aanpassingen te doen.Na een onrustige en korte nacht ging het maar door Vrijdagochtend, 7 uur op naar de Hockenheimring. En alleen met de zekerheid dat de tweeling gaat starten, niets meer...

Een geweldige sfeer wachtte ons op de Hockenheimring, volle stoelen, veel dragsters van topbrandstof, nitromotoren, de geur van nitromethaan in de lucht - en veel werk, de twin moest na de veranderingen nog worden afgesteld ... Helaas behaalde ik vrijdag ook geen goed resultaat en kon ik alleen maar hopen op meer succes op zaterdag.

Zaterdag, 18:00 uur Bestuurdersbriefing .. en de tweeling rijdt nog steeds niet ... onze run is om 21:40 uur en we moeten om 20.00:XNUMX uur bij de pre-start zijn ...

Zaterdagavond, 21:35 uur. We zitten in de pre-start en kijken naar de avondshow met Stephan en Steffen uit SA, dan is het zover. Start de motor en laat deze opwarmen.

Vanaf dat moment loopt alles op de een of andere manier automatisch en vooral heel, heel snel in de ware zin van het woord. Ik let niet eens op de 50.000 toeschouwers terwijl ik achter de tweeling in de schijnwerpers ren en Andi naar de startlijn begeleid. Dan begint het. Tijdens een burn-out (om de banden op te warmen voor een betere grip) moet ik de twin met al mijn kracht vasthouden, de baan plakt gewoon te hard - natuurlijk worden hier officiële FIA-races gehouden ...
Terug in Pre-start,,Vanaf nu ben ik slechts een betoverde kijker en kan ik voor Steffen en Andi alleen maar hopen dat ze allebei veilig achteraan aankomen en vooral dat de tweeling geen problemen veroorzaakt.

Beide in het podium
- Volle boom
- Kom op!

Beide beginnen te schieten, de menigte op de tribunes raast ... uiteindelijk staat Steffen voor 149.63 km/u en 12,730 sec Het helpt niet dat de tweeling te laat, te laat, maar met geweld kwam. Onze topsnelheid was met 161,13km / h aanzienlijk hoger, helaas moest hij met 12,797 sek maar een paar honderdsten langer. De schijf zorgt nog steeds voor problemen.. er moet nog veel gebeuren. De tweeling speelt in ieder geval in de 100 mijl scooter - competitie op de voorgrond.

Eigenlijk wilden we die avond naar huis, maar hadden snel besloten dat we bleven en zondag de finale wilden zien.

Na een halverwege vrolijke en vochtige nacht gebruikten we de locatie en de vrije tijd en begonnen we het zondagochtend laat te verknoeien.

zondagmiddag. Tijdens de pauze om 13: 00 uur Andi en ik gingen naar het einde van de terugweg en deden een paar testritten, dit keer was het resultaat een beetje beter.

11,937sec en 168,35 km/u

Zodra we terugkwamen in onze pits, was plotseling de raceleiding (de echte, niet de groene ;-)) er en zei dat onze twee coureurs rechtstreeks naar de pre-start moesten komen - om 14: 30 uur hebben we weer een showrun. Gelukkig was Andi nog steeds in zijn racepak en terwijl Torsten zich in de stationwagen wierp, maakte ik de twin en de rits klaar om te gaan - en toen terug naar de pre-start.

En weer ging alles razendsnel. Andi en Torsten gaan naar burn-out
Beide in het podium
- Volle boom
- Kom op!
De Zip ging zoals gewoonlijk goed en kwam met één 12.80s tijd bij 155.96km / h door het doel. Het werk aan de tweeling heeft zijn vruchten afgeworpen: 11,937sec en 168,35 km/u, Wauw! Dat is slechts 0,037 seconden (!!!) achter het wereldrecord van PM uit Engeland!!

In ieder geval komen we volgend jaar terug en proberen we dit record te verbreken.

Foto's en video's zijn in de maak en zullen binnenkort hier op de blog beschikbaar zijn.

Alex