SCK GSF Endurance Racing-team

Het SCK GSF Endurance Racing Team kwam met uitsluitend topcoureurs uit de ESC-raceserie naar de 24-uursrace in Zuera / Spanje. De coureursploeg, bestaande uit Andreas Putz, Robert Leibfarth, Christian Kachel, Jens Fischer, Michael Betz en teambaas Andreas Bayer, eindigde vorig jaar al als derde overall en tweede in hun klasse in Zuera. Niemand van het team had durven dromen dat dit zeer goede resultaat nog eens kon worden opgevoerd, aangezien het startveld was gegroeid tot 59 teams.

De eerste plaats werd veiliggesteld in de kwalificatie, die ook gemakkelijk werd verbeterd in de eerste uren van de race. Hier kwam echter abrupt een einde aan toen na 2,5 uur een Vespatronic-ventilatorwiel afschoof, wat ook de ontstekingsbodemplaat aantastte, die speciaal was omgebouwd voor de xenonverlichting. Een andere ontstekingsbodemplaat werd in recordtijd omgebouwd en geïnstalleerd, wat het team echter terugwierp naar de 45e plaats. Uitgerust met een ongebroken motivatie vocht het team zich terug naar voren met superieure rondetijden. Maar toen het podium 5 uur na de start van de race weer binnen bereik was, kwam de volgende tegenslag: de remmen waren niet bestand tegen het harde tempo en zelfs de remklauw was onherstelbaar beschadigd. Na het installeren van de volledig geprepareerde vervangingsrem stond het team echter pas op de 32e plaats, dus de race om de achterstand in te halen begon opnieuw.

Het spel zou in het verdere verloop van de race meerdere keren worden herhaald, er was nog olieverlies op het achterwiel, een losse schakelnippel, 2 kapotte trillende ventilatorwielkappen, een verloren achterlicht, een losse koppelingshendelschroef, een tijdstraf van 2 ronden wegens een regelovertreding en een geplande pitstop met band en verwisseling van remblokken. Na het aanbreken van de dag werden al deze tegenslagen echter ruimschoots gecompenseerd door alle snelle coureurs, zodat het team de laatste uren van de race zonder onderbreking op de eerste plaats stond.

Het was echter voor iedereen duidelijk dat de voorsprong van de laatste 15 ronden heel snel weg kon zijn als er een groot defect zou optreden. De spanning stond dus op het kookpunt toen het team constateerde dat de piloot vlak voor het einde van de race naast de baan stopte en niet verder reed! De stoel was opgevouwen, de zijbekken geopend, wat was er ook alweer misgegaan? Uiteindelijk was het nu de derde ventilatorwielkap die de ontsteking begon te vernietigen en 10 strafronden veroorzaakte vanwege verloren onderdelen op het circuit. De piloot legde de volledig vernielde kap echter met tegenwoordigheid van geest naast de route en reed de resterende minuten door zonder geforceerde koeling... met succes! Na 24 uur, 926 ronden en 1574 kilometer racen was het zover, het team had de snelste rondetijd neergezet, de klassewinst in de Smallframe Proto klasse en tevens de eindoverwinning over alle klassen! Dit resulteerde in enorme trofeeën die niet echt makkelijk te vervoeren waren en een uitgebreide champagneshower... zo hoort het!

Bij deze nogmaals hartelijk dank aan iedereen die ons heeft gesteund met reserveonderdelen en actieve hulp! Ook een dikke merci aan de wedstrijdorganisatie, die zo'n gigantisch project zo perfect kan organiseren... waanzin. En last but not least, veel dank aan het team, dat ondanks alle tegenslagen altijd bij elkaar bleef en in elke situatie een absolute wil toonde om te winnen!

Muchas gracias, tot volgend jaar!