Am Open Dag 22.04.23 de bromfietsscene liet zien hoe sterk het is, we ontvingen hele groepen fans en onder hen zagen we unieke stukken, maar één ding viel ons vooral op en toen we bij de eigenaar waren Marcus Bullock Al pratend vroegen we hem ons meer te vertellen over dit mooie gebruik Hallo Santa Cruz vertellen, en dat deed hij:
"Ik heb hier nog zulke oude kentekenplaten van UTHA. Neem deze mee! Anders gaan ze de vuilnisbak inDus, of iets dergelijks, was de zin toen maatje Marc een bedrijf aan het ontbinden was. Tegelijkertijd herinnerde ik me mijn eerste ciao in mijn jeugd, waar begin jaren 90 dit soort onderdelen niet mochten ontbreken. In principe ontstond het idee om een Ciao te bouwen zoals ik dat toen had gewild. Het kleurconcept lag vast voor zover de kentekenplaten niet geverfd mochten worden. Een contrasterende kleur was nodig, net zoals het in de jaren 90 goed vorm was!
Dus geel of wit? Oh maakt niet uit, allebei!
Zo begon de zoektocht naar eigentijdse accessoires. Zadeldek en stuur uit Frankrijk, witte lampen (door en door geverfd) uit Zwitserland, lampenmasker uit Italië, rode handvatten/hendels uit Polen enz. Sommige van de in dit land verzamelde onderdelen hadden nog roze prijskaartjes, de een of de ander weet welke winkel dat was.
"Kreeg je dat vroeger allemaal voor een handvol DM?" Die dagen lijken voorbij.
qua motor het moest in ieder geval een zij-inlaat zijn - dat was duidelijk. Toevallig kreeg ik een Simonini-membraanopname. Er werd een replica-behuizing gebruikt in combinatie met een Pinasco-schacht met volledige wang. De watergekoelde Polini cilinder met 41mm kwam bij toeval bij mij terecht. Een goede vriend van mij vond het idee van de CIAO uit de jaren 90 zo leuk dat ik hem voor een goede prijs mocht hebben. Zuigers en keerringen voor de watergekoelde cilinder reden de scooter ergens heen. Evenzo komen alle andere benodigde onderdelen zoals banden, lagers, remmen, kabelboom etc. van Bergheim Glessen. Het reservoir op de plek waar normaal gesproken de snelheidsmeter zit, is als 3D-geprint onderdeel toegevoegd.
De Ciao rijdt op 16 inch Ten-Spoke velgen en de krachtoverbrenging loopt via een seriekoppeling (versterkt) inclusief riemschijf via een 8,5 Bravo versnellingsbak. De motor wordt geventileerd via een 16 Dellorto carburateur (met een 7-regelklep - belangrijk!) en de verbrande brandstof wordt afgevoerd via een FalkR Reso-uitlaat. Dit vereist vrij hoge regeltijden, waardoor de wankelmotor een niet onaanzienlijke tijd heeft gedraaid en zich heeft ingevreten in het materiaal van de cilinder en het carter.
Het frame is een Ciao (C6V bromfiets) welke een veerpoot heeft gekregen. Enerzijds is er veel materiaal verdwenen om de zij-inlaat door het frame te krijgen, anderzijds is het frame al voorbereid op de Malossi Big Deps met 21 carburateur. Wederom is er wat plaatwerk verdwenen, vandaar het idee van versteviging. De Ciao is gespoten door een goede vriend, de kleurkeuze is gebaseerd op de bestaande kunststof onderdelen.
De combinatie van de kleuren zorgde voor een aantal motto-suggesties in mijn garage. Na de Wolf-grasmaaier en natuurlijk de McDonald-Mobile heb ik uiteindelijk gekozen voor de Santa Cruz-variant. Bromfiets - skateboard - jaren 90... dat klopt!
